Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego Mentora i Przyjaciela – Jerzego Stawickiego, autora zdjęć i reżysera – który odszedł 1 marca 2017 roku w Warszawie w wieku 89 lat.
Jerzy Stawicki urodził się 30 maja 1927 roku w Warszawie. Po skończeniu Liceum Fotograficznego rozpoczął studia na Wydziale Operatorskim Szkoły Filmowej w Łodzi, które ukończył w 1954 roku (dyplom uzyskał w roku 1964). Swoją drogę związaną ze sztuką operatorską rozpoczął jako asystent i operator kamery. Współpracował m.in. ze Stefanem Matyjaszkiewiczem (Ewa chce spać w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego, Dwoje z wielkiej rzeki Konrada Nałęckiego czy Biały niedźwiedź Jerzego Zarzyckiego) i Janem Laskowskim (Do widzenia, do jutra… w reżyserii Janusza Morgensterna).
Jako samodzielny autor zdjęć debiutował filmem Walet pikowy w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego w 1960 roku. Wspólnie z Chmielewskim zrealizowali w późniejszych latach m.in. takie filmy, jak Gdzie jest generał (1963), Jak rozpętałem II Wojnę Światową (1969) czy Wierna rzeka (1983).
Jerzy Stawicki był także stałym współpracownikiem Stanisława Lenartowicza i Sylwestra Chęcińskiego. Z pierwszym stworzył m.in. Cała naprzód (1966) czy Opętanie (1972), z drugim zaś Wielkiego szu (1981) i Rozmowy kontrolowane (1991). Film z 1991 roku był ostatnim w jego dorobku artystycznym.
W latach sześćdziesiątych wspólnie z Markiem Nowickim wyreżyserował dwa filmy telewizyjne: Przyjaciel i Profesor Zazul.
Jerzy Stawicki był współtwórcą kilkudziesięciu pełnometrażowych filmów fabularnych, z których wiele to niezapomniane dzieła polskiej kinematografii. Odszedł od nas Wybitny Filmowiec i Wspaniały Człowiek. To wielka strata. Składamy najszczersze wyrazy współczucia Najbliższym.
Członkowie Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych
